Θρησκευτικός φανατισμός

    Συνήθως όταν ακούμε για θρησκευτικό φανατισμό, το μυαλό μας πάει σε ακραίες ισλαμικές ομάδες, που λιθοβολούν γυναίκες επειδή τις βίασαν, που κάνουν διαγγέλματα κατά των απίστων(εμείς είμαστε οι άπιστοι), και που τα "παίρνουν" με μια ηλίθια αμερικανική ταινία και σκοτώνουν ανθρώπους αθώους. Και φυσικά, όλοι πληροφορηθήκαμε για τον θάνατο του αμερικανού πρέσβη τις προάλλες, με φρικτό μάλιστα τρόπο από το πλήθος που εξαγριώθηκε με την ταινία για την ζωή του Μωάμεθ.
    Όλα αυτά για μας τους δυτικούς λαούς είναι φυσικά καταδικαστέα, αν και τα βλέπουμε από απόσταση και με σχετική απάθεια, καθώς ούτε μουσουλμάνοι είμαστε αλλά ούτε και αμερικάνοι. Σας έχω τρομερά νέα: Τέτοια φαινόμενα θρησκευτικού φανατισμού τα έχουν και οι χριστιανοί ανά τον κόσμο. Και ναι, τα έχουμε και στην χώρα μας, όπου συνταγματικά έχουμε ανεξιθρησκεία, αλλά μόνο συνταγματικά.
    Στην Ελλάδα, ο χριστιανός πολίτης έχει ένα πρεστίζ όπως και να το κάνουμε. Άμα είναι και ευσεβής(πάει στην εκκλησία, ανάβει κεράκι, κάνει νηστεία, ρίχνει και την χριστοπαναγία του για να πάει καλά η μέρα), ανεβαίνει ακόμα περισσότερο το κοινωνικό του στάτους. Αντίθετα, ο οποιοσδήποτε πολίτης(μιλάω για Έλληνα πολίτη πάντα για να μην ξεφύγουμε από το θέμα), δεν δηλώνει φανερά την πίστη του(δεν σταυροκοπιέται όταν περνάει μπροστά από εκκλησία για παράδειγμα), τολμάει δε να κριτικάρει την Εκκλησία για τα χρήματα που παίρνουν πχ οι ιερείς και για το ότι δεν φορολογείται, άσχετα με το αν μέσα του πιστεύει στον Θεό, ίσως και παραπάνω από τον "ευσεβή" πολίτη, καταδικάζεται στο πυρ το εξώτερον(έχω μια αμφιβολία για την ορθογραφία αλλά anyway).
    Θα μπορούσα να ανασύρω χιλιάδες παραδείγματα από την πρόσφατη ιστορία, αλλά σας έχω φρεσκότατο παράδειγμα, δηλαδή σημερινό. Σε ένα "έναρετο" και βαθύτατα "χριστιανικό" μπλογκ(το οποίο δεν θέλω να διαφημίσω από δω, αλλά όποιος θέλει να μάθει ποιο είναι μπορεί να μας στείλει mail), καταδικάζεται η "αιρετική" παράσταση Corpus Christi. Μια παράσταση που προσεγγίζει το "άγιο" θέμα, με μια διαφορετική ματιά, σοκαριστική ίσως για κάποιους, αποδεκτή για κάποιους άλλους. Δεν είναι δική μου δουλειά να κρίνω μια παράσταση την οποία δεν έχω δει(και δεν είχα σκοπό να δω μέχρι σήμερα, αλλά θα το επιδιώξω), το έκανε εύστοχα η κυρία Δανέζη, η οποία είναι και η αρμόδια να το κάνει.Μπορείτε να βρείτε την κριτική της κυρίας Δανέζη εδώ: http://www.e-tetradio.gr/ar7377el_corpuschristienantiastonskotadismo.html
    Το προαναφερόμενο ενάρετο μπλογκ επιτέθηκε στην παράσταση και στην κυρία Δανέζη προσωπικά, με ειρωνείες και δήθεν πνευματώδη σχόλια, χωρίς κανένα λογικό επιχείρημα. Εντάξει, μπορώ να δεχτώ πως η παράσταση ενόχλησε κάποιους. Υποθέτω πως αν η κυρία Δανέζη καταφερόταν εναντίον της συγκεκριμένης παράστασης και αν απέτρεπε το κοινό από το να πάει να την δει, θα την είχαν ανακηρύξει τουλάχιστον οσία. Το ότι μια νέα κοπέλα, με καλλιέργεια, σπουδές ανωτάτου επιπέδου, και προοδευτικό μυαλό, λέει στην κριτική της το αυτονόητο, ότι δηλαδή αν πιστεύεις πως για οποιονδήποτε λόγο η παράσταση σε θίγει, ή θα κάνεις την υπέρβαση ή θα κάτσεις στα αυγά σου,  για κάποιους είναι αρνητικό στοιχείο των ανθρώπων του πνεύματος που οδηγούν την χώρα στο χείλος της καταστροφής. Δηλαδή, μετανοείτε όπως μας εύχεται η ανάρτηση στο τέλος.
    Ποια η διαφορά λοιπόν των ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν έξω από το θέατρο και διαμαρτυρήθηκαν, που μπήκαν στον κόπο να κάνουν αναρτήσεις στα μπλογκ τους για να ενημερώσουν τον κόσμο, από τους μουσουλμάνους που απειλούν με τζιχάντ, σκοτώνουν διπλωμάτες και καίνε φωτογραφίες του Πάπα??Ποιος ακριβώς είναι αυτός που δεν αποδέχεται την διαφορετική γνώμη, την παρουσίαση μιας πιο "σκληρής" πλευράς της Αγίας ιστορίας μέσα από την τέχνη?Ουσιαστικά, δεν αλλάζει η Αγία ιστορία σωστά?Πρόκειται απλώς για ένα θεατρικό έργο στο κάτω κάτω. Όπως και η ζωή του Μωάμεθ αναπαρίσταται σε μια ταινία. Δεν είναι αλήθεια, ούτε ξαναγράφεται η ιστορία, πρόκειται απλώς για μυθοπλασία και τέχνη.
   Η προτροπή είναι μία. Αν δεν είσαι ανεκτικός απέναντι στο διαφορετικό, μην μπαίνεις στην διαδικασία να το αλλάξεις, ούτε να διαμαρτυρηθείς. Δεν βλάπτεται κανένας από μια θεατρική παράσταση, λίγη κριτική σκέψη δεν έκανε ποτέ κακό. Μπορείς να διαφωνήσεις όσο θέλεις, να πεις οτι δεν σου άρεσε η παράσταση, αλλά σκέψου ότι υπάρχουν άνθρωποι που τους εκφράζει και που θέλουν να την δουν. Και αυτοί οι άνθρωποι, είναι κυρίως χριστιανοί όπως και συ, μόνο που αυτοί είναι μπροστά από σένα κατά ένα βήμα, έχουν πετάξει τις παρωπίδες, σκέφτονται και λειτουργούν με το μυαλό και την λογική. Δεν καθοδηγούνται, αποφασίζουν οι ίδιοι, και εφόσον οι επιλογές τους(οι θρησκευτικές) είναι συνειδητοποιημένες, δεν τις αλλάζουν επειδή είδαν μια παράσταση.
    Ο κάθε είδους φανατισμός, οδηγεί στον σκοταδισμό και στην παρακμή του πολιτισμού και της παιδείας. Τα μυαλά είναι σαν τα αλεξίπτωτα, λειτουργούν καλύτερα όταν είναι ανοιχτά!
   

Οι Γερμανοί ξανάρχονται.......Ε όχι δα!

    Σήμερα θέλαμε να γράψουμε κάτι για την πολεμική σύγκρουση Τουρκίας και Συρίας, αλλά ένεκα της επίσκεψης της Μέρκελ στην Αθήνα, αποφασίσαμε να γράψουμε κάτι για αυτό.
    Όπως όλοι, έτσι και μεις είδαμε την σχετική ανακοίνωση της αστυνομίας για τα μέτρα λόγω της άφιξης της Γερμανίδας καγκελάριου. Αντίστοιχα μέτρα είχαν παρθεί το 1999, όταν ο αμερικανός πρόεδρος Κλίντον, είχε επισκεφτεί την Αθήνα. Τότε δεν είχαμε οικονομική κρίση, τα ρουσφέτια, το lifestyle και η ευημερία ανθούσαν, αλλά παρόλα αυτά έγιναν εκτεταμένα επεισόδια στο κέντρο της πρωτεύουσας, με θύματα τους ιδιοκτήτες καταστημάτων κυρίως. Ο Κλίντον δεν είχε καμία συνέπεια στην ζωή του.
   Σήμερα έχουμε 9 Οκτωβρίου 2012. Περνάμε τα τελευταία 3-4 χρόνια μια μεγάλη βαθύτατη οικονομική κρίση, συνέπεια της κοινωνικής, ηθικής και αξιακής κρίσης που περνάμε σαν κοινωνία τα τελευταία είκοσι χρόνια(ίσως και περισσότερα). Οι μισθοί έχουν συρρικνωθεί, η ποιότητα ζωής επίσης, δικαιοσύνη δεν υπάρχει πουθενά, ασφάλεια το ίδιο. Το σημαντικότερο είναι πως δεν υπάρχει ελπίδα στον ορίζοντα για κανέναν μας. Δεν μας φταίει η Μέρκελ ούτε η κάθε Μέρκελ για αυτό. Όχι ότι και η ίδια δεν εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση. Όμως, πάνω από όλα φταίμε εμείς. Που ενώ έχουμε πάθει δεν έχουμε μάθει. Που πριν πέντε μήνες είχαμε εκλογές και η μόνη αλλαγή που επιτρέψαμε στο σύστημα, ήταν η είσοδος του φασισμού στην βουλή. Που ενώ μας φταίνε όλα, δεν μας φταίει πρώτα ο εαυτός μας. Που ακόμα ψάχνουμε το μέσον, που λαδώνουμε, που δεν κόβουμε αποδείξεις, που φοροδιαφεύγουμε. Που αντί να απαιτήσουμε την απονομή δικαιοσύνης για τον Τζοχατζόπουλο και τον κάθε Τζοχατζόπουλο, κοιτάμε τις κουρτίνες της Σταμάτη, και τι φόρεσε η Βανδή στην τελευταία συναυλία.
   Κυρίως φταίμε γιατί αποβλακωνόμαστε από τα media και από τους διάφορους που απλώς εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους. Γιατί θα πάμε να διαδηλώσουμε σήμερα, και θα σπάσουμε ξένες περιουσίες για να δείξουμε την αγανάκτηση μας. Γιατί θα επιτρέψουμε το πλιάτσικο, και θα επιτρέψουμε στην αστυνομία να μας "δείρει", κάνοντας τα στραβά μάτια στις καταστροφές γύρω μας. Γιατί ακόμα και όταν φύγει η Μέρκελ, τίποτα δεν θα χει αλλάξει στις ζωές μας.
   Δεν έχουμε να δώσουμε καμία συμβουλή. Κατανοούμε τα συναισθήματα μίσους προς την καγκελάριο, ίσως να είναι δικαιολογημένα λαμβάνοντας υπόψιν την ελληνική πραγματικότητα της παραπληροφόρησης, της έλλειψης παιδείας και της μόνιμης μεταβίβασης της ευθύνης σε όλους τους άλλους εκτός από τον ευατό μας. Ελπίζουμε πως κάποια στιγμή θα αποκτήσουμε κριτική σκέψη και θα στρεφόμαστε εναντίον σε αυτόν που πραγματικά μας φταίει, αλλά κυρίως θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε αυτά που μας ενοχλούν.

Περί ΑΟΖ ο λόγος

    Μετά την ανακάλυψη τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη θάλασσα μεταξύ της Κύπρου και του Ισραήλ, πολύς ντόρος γίνεται για την χάραξη της ελληνικής ΑΟΖ, την πιθανότητα ελληνικών κοιτασμάτων αντίστοιχης ποσότητας. Όμως, ποιος γνωρίζει στην παραγματικότητα τι ακριβώς είναι η ΑΟΖ και ποια είναι η χρησιμότητα της?Σήμερα, θα προσπαθήσουμε να ξεδιαλύνουμε τους νομικούς ορισμούς και να αναλύσουμε λίγο την σημασία της.
    Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, κατά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας αποτελεί μια θαλάσσια ζώνη. Είναι πρόσφατη εξέλιξη στο Διεθνές Δίκαιο, σε σχέση με άλλες έννοιες, όπως για παράδειγμα η υφαλοκρηπίδα. Η ΑΟΖ εντάχθηκε μπορούμε να πούμε στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, κατά την τρίτη Συνδιάσκεψη, στην Σύμβαση του 1982, η οποία αποτελεί και την βάση του ΔΔΘ μέχρι και σήμερα(αντίστοιχα η υφαλοκρηπίδα ορίστηκε νομικά το 1958).
    Ως ΑΟΖ ορίζεται "η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης θαλάσσια περιοχή, το πλάτος της οποίας μπορεί να φτάσει τα 200 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται η αιγιαλίτιδα ζώνη." Στην ΑΟΖ το κράτος ασκεί εξουσίες για οικονομικούς σκοπούς, όπως είναι η έρευνα και η εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων, ενώ τα τρίτα κράτη ασκούν σε αυτήν τις ελευθερίες τους(πχ ανεμπόδιστη διέλευση).
    Όταν τα χωρικά ύδατα δύο κρατών γειτνιάζουν, τα κράτη αυτά οριοθετούν την ΑΟΖ τους με μεταξύ τους συμφωνία, αλλιώς έχουν δικαίωμα να καταφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο. Η Κύπρος και το Ισραήλ δεν χρειάστηκε να καταφύγουν εκεί, καθώς το 2010 όρισαν την μεταξύ τους ΑΟΖ. Η Κύπρος, απευθύνθηκε σε όλους τους γείτονες της, εκτός από την Τουρκία για ευνόητους λόγους, για να ορίσουν ΑΟΖ. Η Αίγυπτος και ο Λίβανος ανταποκρίθηκαν, η Συρία το άφησε μετέωρο(δεδομένης πλέον και της άσχημης εμπόλεμης κατάστασης), ενώ η Ελλάδα αρνήθηκε.
    Η Ελλάδα αρνήθηκε σε ένα συμμαχικό κράτος τον καθορισμό της ΑΟΖ μεταξύ τους. Ο λόγος?Ο φόβος της Τουρκίας. Η Τουρκία απειλεί με θερμό επεισόδιο και δεν αναγνωρίζει δικαιώμα σε ΑΟΖ στο Καστελόριζο(του οποίου την ελληνικότητα επισήμως δεν αμφισβητεί). Η αντίδραση της Τουρκίας είναι αναμενόμενη και απολύτως προβλέψιμη. Αν αποδεχτεί πως το Καστελόριζο έχει δικαίωμα σε ΑΟΖ, θα χάσει από την δική της ΑΟΖ(επίσημα δεν την έχει καθορίσει), και η ελληνική ΑΟΖ θα φτάσει μέχρι τα κυπριακά χωρικά ύδατα, στην περιοχή που ανακαλύφθηκαν τα μεγάλα κοιτάσματα.
    Το θέμα μας είναι η Ελλάδα. Η δειλία και η "αδιαφορία" των αρχών, ειδικότερα τα τελευταία χρόνια μόνο κακό μπορεί να κάνει στην χώρα. Κατανοώ πως λόγω κρίσης δεν μπορούμε να πάρουμε το ρίσκο της έρευνας για τους δικούς μας υδρογονάνθρακες, όμως πρέπει να ορίσουμε την ΑΟΖ μας και να απευθυνθούμε στο Διεθνές Δικαστήριο σε περίπτωση διαμάχης. Ο καθορισμός δεν αφορά μόνο το Αιγαίο, αλλά και το Κρητικό πέλαγος και το Ιόνιο. Επίσης θεωρώ πως η σωστή επένδυση θα ήταν η προκήρυξη διαγωνισμού αδειόδοτησης αμέσως μετά τον καθορισμό, ωστε οι μεγάλες εταιρείες να ενδιαφερθούν  και να επενδύσουν. Η ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην δική μας ΑΟΖ(πιθανότητα αρκετά σοβαρή), θα βοηθούσε να βγούμε από την οικονομική κρίση και να αρχίσουμε επιτέλους να αναπτυσσόμαστε στην ενέργεια. Από την ΑΟΖ επίσης μπορεί μελλοντικά να προκύψει εκμετάλλευση της ενέργειας που παράγουν, ας πούμε τα κύματα. Γιατί να μην κάνουμε λοιπόν τώρα το βήμα και να την καθορίσουμε?Χρειαζόμαστε ισχυρή και ενεργητική εξωτερική πολιτική και όχι παθητική και δειλή.