Αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω για τα σημερινά γεγονότα στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης(στον χώρο της παρέλασης για να είμαστε ακριβείς, αφού παρέλαση δεν έγινε), αλλά και γενικότερα σε όλες σχεδόν τις πόλεις της χώρας.
Ξεκαθαρίζω από την αρχή, πως σαν άνθρωπος δεν την "βρίσκω" με τις παρελάσεις με τον τρόπο που γίνονται στην χώρα τα τελευταία χρόνια(στενά μίνι φορεματάκια, βάψιμο μπουζουκιού, υβριστικά συνθήματα, διαφωνίες για την εθνικότητα του σημαιοφόρου κτλ). Κατανοώ όμως τα νοήματα των εθνικών επετείων της χώρας, και τα σέβομαι. Έχω χρόνια να κατέβω σε παρέλαση για τους λόγους που ανέφερα αλλά είμαι υπέρ στην διεξαγωγή της σε κάθε εθνική επέτειο.
Επίσης δηλώνω πως είμαι άνθρωπος με σπουδές, πτυχία και δεν συμμαζεύεται, ξένες γλώσσες και ένα τεράστιο βιογραφικό.Παρόλα αυτά δεν βρίσκω δουλειά όσο κι αν ψάχνω. Προέρχομαι από μια οικογένεια στην οποία εργάζεται μόνο ο ένας από τους δύο γονείς, εκκρεμεί στεγαστικό δάνειο και έχουμε ήδη ένα μέλος το οποίο άλλαξε χώρα για αναζήτηση καλύτερου αύριο. Ποτέ δεν ήμουν βολεμένος, ό,τι κατάφερα, το κατάφερα χωρίς κανενός είδους διαμεσολάβηση και με πολλές προσωπικές θυσίες.Έχω αγανακτίσει με τους "αγανακτισμένους" του Συντάγματος όταν το κίνημα ήταν ακόμα αγνό, έχω διαδηλώσει κατά της αστυνομικής βίας και γενικότερα έχω απαιτήσει πολλές φορές το δίκιο μου, χωρίς να το βρω τις μισές από αυτές τις φορές. Ψηφίζω κάθε φορά που γίνονται εκλογές, και έχω ψηφίσει πάνω από δύο κόμματα.Δεν με εκφράζει κανενός είδους κομματική ιδεολογία και ψηφίζω πάντα αυτόν που θεωρώ καλύτερο στις δεδομένες κάθε φορά συνθήκες. Και ναι κάποιες φορές έχω μετανιώσει για την ψήφο μου.
Μετά από αυτή την εισαγωγή θέλω να πω πως είμαι παντελώς ΚΑΤΑ των σημερινών γεγονότων. Σήμερα γιορτάζουμε την απόφαση μας να μην υποταχθούμε σε δυνάμεις καθαρά ΜΗ δημοκρατικές, την αντίσταση μας σε αυτές. Μπορεί το 1940 να μας οδήγησε στην Κατοχή, όμως καταφέραμε και το ξεπεράσαμε και αυτό ως έθνος, παρόλες τις απώλειες. Τα όποια οικονομικά και πολιτικά προβλήματα αντιμετωπίζουμε σήμερα προέρχονται κυρίως από το ξερό μας το κεφάλι. Όλοι φταίμε, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο.Γιατί εγώ μπορεί να μην χρησιμοποίησα ποτέ μέσον, ούτε να λάδωσα ποτέ, όμως γνωρίζω ανθρώπους από το περιβάλλον μου που το έκαναν, και φταίω που δεν διαμαρτυρήθηκα τότε. Έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Η οποιαδήποτε αντίδραση επιβάλλεται όμως όχι τέτοια μέρα. Όχι την μέρα που έχουμε λόγο να νιώθουμε περήφανοι. Έχουμε ένα παρελθόν που το θυμόμαστε μόνο για να κερδίσουμε εντυπώσεις(βλ Σκοπιανό, Αιγαίο κτλ) και δεν το τιμάμε όταν πρέπει. Η παρέλαση μπροστά από τους επισήμους της κάθε πόλης, δεν σημαίνει σεβασμό απέναντι τους προσωπικά, σημαίνει σεβασμό απέναντι στους δημοκρατικούς θεσμούς που αυτοί εκπροσωπούν. Τα πρόσωπα αλλάζουν, οι θεσμοί θα μείνουν όμως. Και θέλουμε να μείνουν. Αν αυτοί που μας εκπροσωπούν τώρα, δεν τιμάνε τους θεσμούς(ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα, κάποιοι τους τιμούν), ας μην κάνουμε και μεις το ίδιο.
Θεωρώ πως οι παρελάσεις έπρεπε να γίνουν κανονικά, υπό τους ήχους εμβατηρίων και όχι συνθημάτων, χειρονομιών(μέχρι και γερμανικές σημαίες κάηκαν, έλεος πια) κτλ. Και μετά θα μπορούσε να ακολουθήσει μια διαδήλωση όλων των δυσαρεστημένων πολιτών. Αυτό που έγινε ήταν απαράδεκτο. Ελπίζω πως δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά.
Υ.Γ Το παραπάνω κείμενο αποτελεί καθαρή προσωπική γνώμη και παρακαλώ να αντιμετωπιστεί έτσι ακριβώς.
Ξεκαθαρίζω από την αρχή, πως σαν άνθρωπος δεν την "βρίσκω" με τις παρελάσεις με τον τρόπο που γίνονται στην χώρα τα τελευταία χρόνια(στενά μίνι φορεματάκια, βάψιμο μπουζουκιού, υβριστικά συνθήματα, διαφωνίες για την εθνικότητα του σημαιοφόρου κτλ). Κατανοώ όμως τα νοήματα των εθνικών επετείων της χώρας, και τα σέβομαι. Έχω χρόνια να κατέβω σε παρέλαση για τους λόγους που ανέφερα αλλά είμαι υπέρ στην διεξαγωγή της σε κάθε εθνική επέτειο.
Επίσης δηλώνω πως είμαι άνθρωπος με σπουδές, πτυχία και δεν συμμαζεύεται, ξένες γλώσσες και ένα τεράστιο βιογραφικό.Παρόλα αυτά δεν βρίσκω δουλειά όσο κι αν ψάχνω. Προέρχομαι από μια οικογένεια στην οποία εργάζεται μόνο ο ένας από τους δύο γονείς, εκκρεμεί στεγαστικό δάνειο και έχουμε ήδη ένα μέλος το οποίο άλλαξε χώρα για αναζήτηση καλύτερου αύριο. Ποτέ δεν ήμουν βολεμένος, ό,τι κατάφερα, το κατάφερα χωρίς κανενός είδους διαμεσολάβηση και με πολλές προσωπικές θυσίες.Έχω αγανακτίσει με τους "αγανακτισμένους" του Συντάγματος όταν το κίνημα ήταν ακόμα αγνό, έχω διαδηλώσει κατά της αστυνομικής βίας και γενικότερα έχω απαιτήσει πολλές φορές το δίκιο μου, χωρίς να το βρω τις μισές από αυτές τις φορές. Ψηφίζω κάθε φορά που γίνονται εκλογές, και έχω ψηφίσει πάνω από δύο κόμματα.Δεν με εκφράζει κανενός είδους κομματική ιδεολογία και ψηφίζω πάντα αυτόν που θεωρώ καλύτερο στις δεδομένες κάθε φορά συνθήκες. Και ναι κάποιες φορές έχω μετανιώσει για την ψήφο μου.
Μετά από αυτή την εισαγωγή θέλω να πω πως είμαι παντελώς ΚΑΤΑ των σημερινών γεγονότων. Σήμερα γιορτάζουμε την απόφαση μας να μην υποταχθούμε σε δυνάμεις καθαρά ΜΗ δημοκρατικές, την αντίσταση μας σε αυτές. Μπορεί το 1940 να μας οδήγησε στην Κατοχή, όμως καταφέραμε και το ξεπεράσαμε και αυτό ως έθνος, παρόλες τις απώλειες. Τα όποια οικονομικά και πολιτικά προβλήματα αντιμετωπίζουμε σήμερα προέρχονται κυρίως από το ξερό μας το κεφάλι. Όλοι φταίμε, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο.Γιατί εγώ μπορεί να μην χρησιμοποίησα ποτέ μέσον, ούτε να λάδωσα ποτέ, όμως γνωρίζω ανθρώπους από το περιβάλλον μου που το έκαναν, και φταίω που δεν διαμαρτυρήθηκα τότε. Έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Η οποιαδήποτε αντίδραση επιβάλλεται όμως όχι τέτοια μέρα. Όχι την μέρα που έχουμε λόγο να νιώθουμε περήφανοι. Έχουμε ένα παρελθόν που το θυμόμαστε μόνο για να κερδίσουμε εντυπώσεις(βλ Σκοπιανό, Αιγαίο κτλ) και δεν το τιμάμε όταν πρέπει. Η παρέλαση μπροστά από τους επισήμους της κάθε πόλης, δεν σημαίνει σεβασμό απέναντι τους προσωπικά, σημαίνει σεβασμό απέναντι στους δημοκρατικούς θεσμούς που αυτοί εκπροσωπούν. Τα πρόσωπα αλλάζουν, οι θεσμοί θα μείνουν όμως. Και θέλουμε να μείνουν. Αν αυτοί που μας εκπροσωπούν τώρα, δεν τιμάνε τους θεσμούς(ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα, κάποιοι τους τιμούν), ας μην κάνουμε και μεις το ίδιο.
Θεωρώ πως οι παρελάσεις έπρεπε να γίνουν κανονικά, υπό τους ήχους εμβατηρίων και όχι συνθημάτων, χειρονομιών(μέχρι και γερμανικές σημαίες κάηκαν, έλεος πια) κτλ. Και μετά θα μπορούσε να ακολουθήσει μια διαδήλωση όλων των δυσαρεστημένων πολιτών. Αυτό που έγινε ήταν απαράδεκτο. Ελπίζω πως δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά.
Υ.Γ Το παραπάνω κείμενο αποτελεί καθαρή προσωπική γνώμη και παρακαλώ να αντιμετωπιστεί έτσι ακριβώς.
