Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τις τεταμένες σχέσεις της Τουρκίας και του Ισραήλ. Οι δύο χώρες ήταν παραδοσιακά σύμμαχοι ήδη από την ίδρυση του Ισραήλ, ενός εβραϊκού κράτους ανάμεσα στα αραβικά-μουσουλμανικά της περιοχής. Όμως από το 2009 και κυρίως από φέτος τα πράγματα έχουν αλλάξει.
Μπορεί ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών να τονίζει πολλές φορές στο βιβλίο του πως στόχος της Τουρκίας είναι τα μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες, η πρακτική του όμως δείχνει το αντίθετο. Η επιθετική στάση απέναντι στο Ισραήλ μετά την τραγική κατάληξη της αποστολής "Ένα πλοίο για την Γάζα" πέρσι, η "απειλή" για πάγωμα των ευρω-τουρκικών σχέσεων του χρόνου, όταν και την προεδρία της ΕΕ θα αναλάβει η Κύπρος, τα προβλήματα που δημιουργεί στην Μεσόγειο με αφορμή την κυπριακή ΑΟΖ, οι απειλές προς το καθεστώς της Συρίας και τα κλασσικά πλέον προβλήματα με την Ελλάδα στο Αιγαίο και στην Θράκη, δείχνουν πως η Τουρκία επιθυμεί ειρηνικές σχέσεις με τους γείτονες της, εφόσον αυτοί υποκύψουν στις επιθυμίες της.
Προσωπικά θεωρώ την στάση της Τουρκίας απέναντι στο Ισραήλ αλαζονική. Το Ισραήλ είναι μια εξαιρετικά ισχυρή χώρα στην περιοχή(διαθέτει την καλύτερη πολεμική αεροπορία στον κόσμο).Η νίκη για τρίτη συνεχόμενη φορά του Ερντογάν και η ραγδαία οικονομική ανάπτυξη, του έδωσαν ώθηση για να προσπαθήσει να επιβάλει βλέψεις του στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Δεν το θεωρώ κακό ιδεολογικά, πρόκειται για έναν ικανό πολιτικό που έχει την εμπιστοσύνη του λαού του και παλεύει για αυτά που πιστεύει πως είναι χρήσιμα για την χώρα του. Απλώς θεωρώ πως οι βλέψεις αυτές καταπατούν το διεθνές δίκαιο και απέχουν από την πραγματικότητα.
Το Ισραήλ θα αντιδράσει. Έχει αποδείξει πως μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του στην περιοχή με οποιοδήποτε κόστος(ενδεικτικά αναφέρω τις διενέξεις στην Γάζα που αποτελούν καθημερινό φαινόμενο). Αμφιβάλλω για την Κύπρο δυστυχώς και για την Ελλάδα, καθώς τα εσωτερικά προβλήματα δεν επιτρέπουν στις ηγεσίες των δύο χωρών να ασχοληθούν σοβαρά με τις νέες βλέψεις της Τουρκίας.
Μένει να δούμε την συνέχεια. Η Μεσόγειος και η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής ήταν πάντα ένα καζάνι που βράζει. Η Τουρκία ανήκει στους ισχυρούς της περιοχής σε αυτήν την χρονική συγκυρία, όμως όταν πρόκειται για την Μεσόγειο, η ιστορία μας έχει αποδείξει πως οι ισορροπίες είναι ευαίσθητες και εύκολα αναστρέψιμες. Θα παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις όποιες εξελίξεις.
Μπορεί ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών να τονίζει πολλές φορές στο βιβλίο του πως στόχος της Τουρκίας είναι τα μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες, η πρακτική του όμως δείχνει το αντίθετο. Η επιθετική στάση απέναντι στο Ισραήλ μετά την τραγική κατάληξη της αποστολής "Ένα πλοίο για την Γάζα" πέρσι, η "απειλή" για πάγωμα των ευρω-τουρκικών σχέσεων του χρόνου, όταν και την προεδρία της ΕΕ θα αναλάβει η Κύπρος, τα προβλήματα που δημιουργεί στην Μεσόγειο με αφορμή την κυπριακή ΑΟΖ, οι απειλές προς το καθεστώς της Συρίας και τα κλασσικά πλέον προβλήματα με την Ελλάδα στο Αιγαίο και στην Θράκη, δείχνουν πως η Τουρκία επιθυμεί ειρηνικές σχέσεις με τους γείτονες της, εφόσον αυτοί υποκύψουν στις επιθυμίες της.
Προσωπικά θεωρώ την στάση της Τουρκίας απέναντι στο Ισραήλ αλαζονική. Το Ισραήλ είναι μια εξαιρετικά ισχυρή χώρα στην περιοχή(διαθέτει την καλύτερη πολεμική αεροπορία στον κόσμο).Η νίκη για τρίτη συνεχόμενη φορά του Ερντογάν και η ραγδαία οικονομική ανάπτυξη, του έδωσαν ώθηση για να προσπαθήσει να επιβάλει βλέψεις του στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Δεν το θεωρώ κακό ιδεολογικά, πρόκειται για έναν ικανό πολιτικό που έχει την εμπιστοσύνη του λαού του και παλεύει για αυτά που πιστεύει πως είναι χρήσιμα για την χώρα του. Απλώς θεωρώ πως οι βλέψεις αυτές καταπατούν το διεθνές δίκαιο και απέχουν από την πραγματικότητα.
Το Ισραήλ θα αντιδράσει. Έχει αποδείξει πως μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του στην περιοχή με οποιοδήποτε κόστος(ενδεικτικά αναφέρω τις διενέξεις στην Γάζα που αποτελούν καθημερινό φαινόμενο). Αμφιβάλλω για την Κύπρο δυστυχώς και για την Ελλάδα, καθώς τα εσωτερικά προβλήματα δεν επιτρέπουν στις ηγεσίες των δύο χωρών να ασχοληθούν σοβαρά με τις νέες βλέψεις της Τουρκίας.
Μένει να δούμε την συνέχεια. Η Μεσόγειος και η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής ήταν πάντα ένα καζάνι που βράζει. Η Τουρκία ανήκει στους ισχυρούς της περιοχής σε αυτήν την χρονική συγκυρία, όμως όταν πρόκειται για την Μεσόγειο, η ιστορία μας έχει αποδείξει πως οι ισορροπίες είναι ευαίσθητες και εύκολα αναστρέψιμες. Θα παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις όποιες εξελίξεις.
