Χίλιες και μια νύχτες...............και άλλα σήριαλ!

Στην αρχή η Χριστίνα, μια κοπέλα από την Αθήνα ερωτεύτηκε τον Μουράτ, έναν Έλληνα μουσουλμάνο από την Κομοτηνή (Μη μου λες αντίο, ΑΝΤ1 2005).Έπειτα ο Έλληνας Νίκος ερωτεύτηκε την τουρκάλα Ναζλί(Yabancı damat ή αλλιώς Τα σύνορα της αγάπης, MEGA 2005-2006). Μεσολάβησαν τουρκικές συμμετοχές σε ελληνικά reality(famestory) και το ελληνοτουρκικό SURVIVOR το 2006-2007. Από το φετινό καλοκαίρι η ελληνική ιδιωτική τηλεόραση προβάλλει έναν πρωτοφανή αριθμό τουρκικών παραγωγών(Χίλιες και μια νύχτες, Κισμέτ, Ασημένια φεγγάρια και δεν συμμαζεύεται), μάλιστα κάποιες από αυτές προβάλλονται καθημερινά για αρκετές ώρες.
Οι σειρές αυτές έχουν μεγάλη τηλεθέαση στην χώρα μας, αν και από επίπεδο παραγωγής και σεναρίου δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο ή πρωτότυπο. Συνήθως πρόκειται για ερωτικές δακρύβρεχτες ιστορίες, γεμάτες πάθη, παράνομους έρωτες, ίντριγκες και πλούτο. Θυμίζουν σήριαλ της δεκαετίας του 80 και του 90, αμερικανικής και λατινο-αμερικανικής παραγωγής(ποιος δεν θυμάται την επιτυχία του Τόλμη και Γοητεία ή του Εσμεράλντα).
Οι αντιδράσεις απέναντι στο φαινόμενο των τουρκικών τηλεοπτικών σειρών στην ελληνική τηλεόραση ποικίλουν. Έχουν φανατικό κοινό αλλά και φανατικούς πολέμιους. Ανάμεσα στις απόψεις που κατα καιρούς έχω ακούσει ή διαβάσει, επικρατούν αυτές των "οπαδών" των σειρών αυτών οι οποίοι νιώθουν ότι παρακολουθούν σειρές που τους είναι πιο οικείες ως προς τον τρόπο ζωής και κουλτούρας που παρουσιάζουν,  και αυτές των πολέμιων των προγραμμάτων αυτών, οι οποίοι θεωρούν ότι υπάρχει ένα μυστικό σχέδιο εκτουρκισμού της ελληνικής κοινωνίας με αυτόν τον τρόπο.
Προσωπικά δεν με ενοχλούν τα τουρκικά σήριαλ στην τηλεόραση. Δεν τα παρακολουθώ, όχι επειδή έχω αντίθετη γνώμη αλλά γιατί δεν βρίσκω κανένα ενδιαφέρον στην πλοκή. Κατανοώ απόλυτα τους τηλεθεατές που τα προτιμούν, είναι αυτοί που παρακολουθούσαν και όλες τις παρόμοιες ελληνικές και ξένες σειρές. Και πράγματι οι τουρκικές καθημερινές συνήθειες είναι πολύ πιο οικείες στους Έλληνες παρά οι όποιες λατινο-αμερικάνικες. Από την άλλη, γελάω με τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι τα τουρκικά αυτά προγράμματα, αποτελούν μέρος μιας συνωμοσίας με τελικό στόχο τον εκτουρκισμό της χώρας. Ας είμαστε ρεαλιστές. Τα τουρκικά προγράμματα είναι πολύ φτηνότερα από οποιαδήποτε ξένη σειρά ή ακόμη και από πολλές ελληνικές παραγωγές.Είναι θέμα χρόνου να πωληθούν και αντίστοιχες ελληνικές παραγωγές στην Τουρκία. Όλα είναι θέμα επιχειρηματικών και οικονομικών συνεργασιών. Και ναι, είναι υπερβολή τόσα τουρκικά σήριαλ την εβδομάδα, όμως όπως έχει αποδείξει η ελληνική τηλεοπτική ιστορία, μόδα είναι θα περάσει.Σε όσους δεν αρέσουν, έχουν επιλογές να δουν κάτι άλλο ή ακόμα και να κλείσουν την τηλεόραση. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος!

Στο πνεύμα των ημερών.......

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες τα πάντα είναι στολισμένα, υπάρχει μια γενικότερη καταναλωτική μανία(εμφανώς λιγότερη φέτος αλλά υπάρχει), τα πάντα γίνονται πολύ γρήγορα και με μια πρωτοφανή ζωντάνια. Ναι ναι έρχονται Χριστούγεννα, πλησιάζει και η χρονιά στο τέλος της και όπως κάθε χρονο όλοι αλλάζουν διάθεση αυτές τις μέρες, άλλοι μελαγχολούν, άλλοι χαίρονται, άλλοι προβληματίζονται και άλλοι κάνουν όνειρα!
Προσωπικά κάνω λίγο από όλα.Μελαγχολώ, χαίρομαι, προβληματίζομαι και ονειρεύομαι!Ναι τα πράγματα είναι δύσκολα φέτος κυρίως από οικονομική και κοινωνική άποψη. Το μέλλον δεν προβλέπεται ευχάριστο(το άμεσο τουλάχιστον), και χρειάζεται πείσμα και υπομονή!Όμως η μιζέρια δεν έκανε ποτέ σε κανέναν καλό!!!Και η αισιοδοξία ειδικά αυτές τις μέρες, είναι το φάρμακο σε όλα!!
Εύχομαι αυτές οι γιορτές να είναι πολύ ωραίες για όλους!Σκεφτείτε και κάντε την αυτοκριτική σας!Βάλτε στόχους για την νέα χρονιά και μην τους εγκαταλείψετε για 365 μέρες!Μην βάζετε το κεφάλι κάτω, όλα γίνονται με κόπο και πείσμα σε αυτήν την ζωή!!!Αλλά αυτό είναι το ωραίο!
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους!!Υγεία πάνω από όλα σε σας και στην οικογένεια σας!!!Θα είμαι μαζί σας με θέματα καθόλη την διάρκεια των γιορτών. Περιμένω τις απόψεις, τις ψήφους και τα σχόλια σας!Τις ευχές μου σε όλους!
Καλή χρονιά!

Ο κόσμος έχει αγανακτήσει..........το βλέπει κανείς?

Το θέμα δεν έχει να κάνει με τα ελληνοτουρκικά αλλά πολίτης είμαι και γω και δεν μπορώ να βλέπω τόση υποκρισία. Αναφέρομαι στα χτεσινά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας και στον ξυλοδαρμό του πρώην υπουργού. Παρακολούθησα σήμερα εκτενή ρεπορτάζ στο θέμα, τα οποία καταδίκαζαν την επίθεση και αγανακτούσαν με τους ανθρώπους που συμμετείχαν στο επεισόδιο. Προσωπικά είμαι κατά της οποιασδήποτε μορφής βίας, παρόλα αυτά μπορώ να καταλάβω την αγανάκτηση του απλού κόσμου(δεν ήταν κουκουλοφόροι οπότε το επιχείρημα κατά των αναρχικών και των γνωστών αγνώστων δεν έχει θέση εδώ), που έχει χάσει την δουλειά του, χρωστάει και γενικά έχει απελπιστεί.
Θεωρώ τουλάχιστον αφελή την σκέψη του βουλευτή να περάσει μέσα από το κέντρο εν ώρα διαδήλωσης, σε μια μέρα(αλλά και εβδομάδα)γενικής απεργίας στην Αθήνα. Στην θέση του θα περίμενα οποιαδήποτε πράξη αποδοκιμασίας και άσκηση βίας. Όταν έχεις μερίδιο και συ με τον τρόπο σου είτε άμεσα είτε έμμεσα, στην ευθύνη για την κατάσταση των περισσοτέρων πολιτών στην χώρα σου, περιμένεις αντιδράσεις και συνέπειες. Προς τιμήν του δεν έκανε καμία προκλητική δήλωση για το γεγονός, αντίθετα προσπάθησε να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Αυτό που με εξόργισε ήταν η  στάση των δημοσιογράφων(ευτυχώς όχι όλων). Τέτοιο μένος για τους κακούργους, τους θρασύτατους, τους απολίτιστους πολίτες, λες και έγινε κάτι απροσδόκητο και μη αναστρέψιμο. Δεν το περίμενε κανείς?Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί ανάλογο περιστατικό. Ο πρώην υπουργός ήταν απλά την λάθος ώρα στο λάθος μέρος. Δεν μπορούν να γεμίζουν τα δελτία ειδήσεων με ειδήσεις για αυξήσεις, ανεργία κτλ αλλά να εκπλήσσονται με αυτές τις αντιδράσεις.Είναι τουλάχιστον υποκριτικό.
Ξαναλέω ότι δεν είμαι υπέρ της βίας.Όμως μπορώ να κατανοήσω τα κίνητρα της.Και αν το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο, ίσως θα έπρεπε όλοι να αναλογιστούμε σοβαρά την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Κάτι τελευταίο.....Πριν λίγες μέρες φοιτητές στην Βρεττανία επιτέθηκαν στον Κάρολο και την Καμίλα.......Το ίδιο συνέβη και στον Ερντογάν στην Τουρκία.....Ο κόσμος έχει αγανακτίσει γενικά.......Δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα......

Τζαμί στην Αθήνα

Πολλά ακούγονται τα τελευταία χρόνια για την ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα. Τα περισσότερα από αυτά είναι διαμαρτυρίες είτε κατοίκων των περιοχών που κατά καιρούς έχουν προταθεί για την ανέγερση τζαμιού, είτε διάφορων συντηρητικών ομάδων.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα με χριστιανικό πληθυσμό στην πλειοψηφία του. Το ελληνικό σύνταγμα τάσσεται υπέρ της ανεξιθρησκείας, του ελεύθερου δικαιώματος κάθε ανθρώπου να επιλέγει όποια θρησκεία τον εκφράζει καλύτερα ή και καμία. Τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα παρατηρούμε μια έξαρση των μεταναστών(νόμιμων ή παράνομων δεν θα το εξετάσουμε εδώ), κυρίως από τις ανατολικές και αφρικανικές χώρες. Το θρήσκευμα των περισσοτέρων είναι το Ισλάμ.Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κάποιο χώρο για να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, και αναγκάζονται να νοικιάζουν κάποιους χώρους που δεν σχεδιάστηκαν όμως για αυτόν τον σκοπό.
Προσωπικά τάσσομαι υπέρ της δημιουργίας μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα και σε οποιαδήποτε μεγάλη πόλη υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο. Όμως η δημιουργία ενός μεγάλου τζαμιού σε μία και μόνο περιοχή της Αθήνας θα δημιουργήσει αρκετά προβλήματα και στους κατοίκους της όποιας περιοχής αλλά και στους μουσουλμάνους. Η περιοχή αυτόματα θα μετατραπεί σε γκέτο και θα υποβαθμιστεί. Επιπλέον, το τζαμί σε μια περιοχή ακόμα και αν είναι σχετικά κεντρική δεν εξυπηρετεί όλους τους μουσουλμάνους που κατοικούν στην Αθήνα. Το να προσπαθούμε να προβάλουμε ένα κοινωνικό πρόσωπο για την εξυπηρέτηση και άλλων σκοπών δεν μας τιμά ιδιαίτερα.
Η καλύτερη γνώμη που άκουσα και με την οποία συμφωνώ, είναι η δημιουργία πολλών τζαμιών μικρότερων σε μέγεθος σε πολλές περιοχές. Αυτό θα εξυπηρετήσει περισσότερους μουσουλμάνους και θα αποτρέψει την πιθανότητα δημιουργίας γκέτο.
Επιπλέον, δεν χρειάζονται τόσες πολλές δηλώσεις και πομπώδεις αναφορές στο συγκεκριμένο θέμα. Ας γίνει το/τα τζαμί/α!!!Αλλά χωρίς δηλώσεις που ξεσηκώνουν και προκαλούν το λαϊκό αίσθημα. Ας μην φορτώνουμε με περισσότερα προβλήματα την κοινωνία, αρκετά έχει ήδη. Ο σεβασμός της κάθε θρησκείας είναι υποχρέωση κάθε πολίτη της Ελλάδας. Γιατί να μην προσεγγίσουμε το θέμα από την ανθρωπιστική του πλευρά?